pisarski cech ślusarski w internecie

pospolita · do wyszlifowania

Ann oniemiała. Czyżby był to TEN kamień filozoficzny?! A może ona sni.... Uczszypnęła się, to nie był sen.

Mei · szlifujący się

Była przestraszona, ale równocześnie cieszyła się. Nie mogła nad sobą zapanować. "Teraz powinno stać się coś niezwykłego" - stwierdziła.

Gabriel · ślusarz

Arjuna położył kamień na stole przed Anną.
- Ester i ja jesteśmy alchemikami - kontynuował wyjaśnienia. - Ja z poczatku miałem pewne obawy, ale twoja przyjaciółka przekonała mnie, aby i ciebie nauczyć tego rzemiosła.
Anna spojrzała z zaskoczenień na Ester. Kobieta spuściła zawstydzony wzrok.

jakub · do wyszlifowania

Ann nieznacznie zmrużyła oczy, czując gwałtowny, narastajacy ból głowy. Przez ułamek sekundy próbowała walczyć, potem się poddała, pozwalając, by posthipnotyczna sugestia zawładnęła jej ciałem. Jedyne, co się teraz liczyło, to kamień; musiała go oddać Władcy.
Arjuna krzyknął, ale nic już nie mógł zrobić.

Gabriel · ślusarz

Anna wyrwała kamień z jego ręki i pędem rzuciła się do ucieczki. Nim alchemicy zdążyli zareagować, ona była już daleko. Biegła przed siebie, nie wiedząc nawet gdzie jest. Musiała stąd uciec - do Władcy.

jakub · do wyszlifowania

Minęła kolejny zakręt i, choc dostrzegła intruza, nie zdołała wyhamować. Wpadła na niego, zbiła z nóg. Oboje runęli na twardą, kamienną podłoge. Gdzieś z tyłu słychac było gniewne wrzaski Arjuna.
Obcy pierwszy sie podniósł, złapał ja za kark, szarpnięciem postawił na nogi, klnąc na czym świat stoi.
Spojrzała w zimne oczy mordercy i wrzasnęła ze strachu.

iwo · Gość

Nie bój boba, przecież cię nie zbiję.

iwo · Gość

Tzn...czego tak lecisz kobieto, życie ci niemiłe? Czyż nie wiesz, że zabić dla mnie to jak splunąć?-powiedział mężczyzna i w jednej chwili zadał cios prawą pięścią w sam środek jej młodej twarzy.

C. · Gość

Anna osunęła się na ziemię. W jednej chwili zawirowało jej w głowie i straciła przytomność. Mężczyzna zaciągnął ją z powrotem na miejsce, z którego uciekła. Po chwili dziewczyna zbudziła się.

Avil · do wyszlifowania

Odzknęła się leżąc na podłodze. Rozejrzała się po pokoju. Była sama. Pokonując silny ból wstała na nogi i podeszła do drzwi.

Cassis · Gość

Usłyszała za nimi szepczące głosy. Jeden z nich z pewnością należał do Estery, a drugi... do tamtego nieznajomego mężczyzny...
Przypomniała sobie ogromną siłę jego uderzenia i wzdrygnęła się lekko. Nie, nie mogła wyjść przez drzwi - za bardzo się bała. Ale nie mogła też tam zostać!
Anna powoli podeszła do okna i odchyliła materiał...

Vesta · ślusarz

Otworzyła je na oścież, znajdowała się na parterze mogła spokojnie zeskoczyć... Wtem gwałtownie otworzyły się drzwi.
- Gdzie się wybierasz? - usłyszała.

Cassis · do wyszlifowania

Spojrzała w zimne, dziwne oczy tajemniczego mężczyzny. Jedno z nich było niebieskie, drugie... brązowe. Weszła prawie natychmiast na parapet, ale...
To już nie był parter. To już nie było nawet pierwsze, drugie cz trzecie piętro, ale jedenaste! Żadnych szans na przeżycie.
Ale on się zbliżał, już miał ją chwycić za rękę, już muskał opuszkami palców jej dłoń, kiedy...

Skoczyła.

Avil · do wyszlifowania

Krzyknęła z przerażenia. Nie wiedziała co robić. Zamknęła oczy oczekując twardego lądowania. Jednak nic takiego się nie stało. Spojrzała w dół. Cały czas spadała, a jej upadek zdawał się nie mieć końca.

Vesta · ślusarz

Powietrze świszczało jej w uszach, coraz szybciej spadała... W końcu dostrzegła ziemię. Zamknęła oczy i zacisnęła zęby... Ku jej zdumieniu wylądowała na czymś miękkim...